Bij deze willen wij laten weten hoe het gaat met de mechelse herder Mike die wij maart dit jaar bij jullie geadopteerd hebben.

Bij het thuiskomen merkte je al direct dat hij erg tevreden was terug in een huisje te zijn. We merkten dan ook al snel dat hij binnen erg gemanierd was. We gaven hem en nu nog steeds zoals aangeraden iedere dag ook zijn “eigen” tijd, weg van ons. Maar helaas jankt hij nog steeds wanneer hij ons buiten of binnen ziet maar niet bij ons kan. Ziet en hoort hij ons niet dan is het geen probleem.

Sinds enkele weken mag hij zichzelf eindelijk een echte boerderijhond noemen. Hij en de katten laten elkaar sinds kort allemaal mooi met rust. Soms durft hij ze nog eens aanstaren of ze buiten nog eens achterna lopen omdat ze het zelf op een lopen zetten maar dan nog is hij perfect terug te roepen. Het kitten die we enkele weken geleden langs straat gevonden hebben heeft het hem een hele tijd moeilijk gemaakt maar ze begint hem nu ook met rust te laten. De grote paarden en het varken en haar kip had hij totaal geen problemen mee. De miniatuurpaarden waren hem iets te nieuwsgierig en vertrouwde hij dan lang ook totaal niet, zeker ons veulen die na zijn komst geboren is. Maar dit is hij zo goed als helemaal overheen, zo erg zelfs dat sinds het veulen naar zijn nieuwe huisje is hij nog steeds iedere ochtend wacht en piept tot het veulen naar buiten komt om dan daarna ook tevergeefs op zoek naar hem te gaan.

Sinds hij doorheeft dat als hij de paarden met rust laat hij ook de wei en paddock op mag is er een hele nieuwe wereld voor hem open gegaan. Crossen door de grote plassen, eens goed draaien in het lange gras met van die lekker geurende bruine bolletjes in. Ook op stal is het super. De mini’s hun stallen zijn met zaagsel en doen heel goed hun ding als wc. Bij het buitenzetten van de paarden in de ochtend loopt hij dan ook super nerveus rond, en dat allemaal totdat een bepaalde mini uit haar stal is want daar moet hij altijd heel dringend naar het grote toilet, echt iedere ochtend. De grote paarden en een mini zitten sinds kort op stro en dat rolt ook echt zo fijn. En heel diep tussen dat stro zitten er ook zo van die lekkere bruine bolletjes, super gewoon!

Mike is ondertussen ook al 2x mee op reis geweest. De 2e keer zelfs met de caravan en dat beviel hem super. Iedere dag los in het bos wandelen en ‘s nachts naast ons bed slapen, hij doet niets liever. Het liefst van al knuffelt en plakt hij de hele dag door aan ons en in de zetel is hij er vol van overtuigd dat hij een chihuahua is die perfect op onze schoot onder het deken past.

Met vriendelijke groet
Tine en Mathias